Kocham czytanie

Książka zapowiadała się ciekawie. Jednak mam mieszane uczucia. Niby napięcie rośnie, chociaż jeśli się ktoś nie skupi to może nieogarnąć co, jak i gdzie. Ale sama końcówka... No nie wiem. Nie dosznałam wielkiego WOW.
W książce poznajemy Martynę, która czyta i prowadzi stronę z anonimowmymi wyznaniami. Jest także Michał, mąż Agaty i sama Agata- żona dominująca. Jest też Damian. Kompletnie nie rozumiem zachowania tych dwóch mężczyzn.
Oceniłam tę książkę na 6/10.
Zachęcam do czytania. Może akurat Wam bardziej się spodoba.

Trzecia i ostatnia część z serii. Zarwałam dla niej noc, co nigdy wcześniej mi się to nie zdażało. Świetna książka, która już od pierwszego rozdziału pobudziła dreszczyk. Niesamowite.
Tym razem akcja dotyczy Simony i jej babci.
Przed głównym wejściem do domu stoją 4 kamienne fogury. Duże i ciężkie. Simona, któregoś dnia zauważa, że ktoś je... poprzestawiał.
Babcia podarowuje tajemniczy magnetofon dziewczynie. Podobno nagrywa on niesłyszalne głosy. Do tego dziewczyna słyszy w jednym z pokoi kroki, widzi cień, a potem na lustrze ktoś zostawia jej informacje.
Co dzieje się w domu babci? Kto przestawia figury? Co dzieci znajdą w tajemniczym Pokoju Westchnień? I co z tym wszystkim ma wspólnego babcia Simony?
Świetna książka. Na prawdę.
Pierwsza część wzbudziła ciekawość, druga lekko odpuściła, a trzecia dowaliła z przytupem.
Polecam.

Druga część z serii o trzech przyjaciołach: Billie, Simony i Aladdina.

W tej książce pojawia się problem finansowy u rodziców chłopca. Na dodatek ktoś kradnie z ich restauracji jedzenie. Sprawa jest o tyle dziwna, że Aladdin widzi chłopca ubranego w krótkie spodenki mimo, że jest zima i odkrywa, że nie zostawia on po sobie żadnych śladów. Nawet odcisków na śniegu.

Opowieść nie budzi takiego dreszczyku jak poprzednia część historii, ale jest równie interesująca. 

Jeśli chcecie dowiedzieć się kim jest chłopiec w krótkich spodenkach i co ma wspólnego i co ma wspólnego dom i restauracja Aladdina ze Srebrnym chłopcem i historią sprzed 100 lat, to zapraszam do lektury. 

Polecam.